Ayların gün sayılarının farklı olması, Gregoryen takviminin yapısından kaynaklanır. Bu takvim, dünyanın güneş etrafındaki bir turunu (yaklaşık 365,24 gün) 12 aya böler. Bu böleme işlemi sırasında yılın gün sayısının tam olarak 365 olmaması ve tarihsel, astronomik nedenlerle farklı uzunluklarda aylar oluşturulmuştur.

İşte ana nedenler:

1. Astronomik Döngüler: Bir yıl, güneş etrafındaki bir tam tur (gün dönümü ve ekinokslar) 365,24 gün sürer. Bu, tam sayıda günlere bölünemez, bu yüzden farklı uzunluklarda aylar ve artık yıllar (şubat ayının 29 gün olduğu) oluşturularak denge sağlanır.
2. Tarihi Nedenler: Roma İmparatoru Julius Caesar’ın MÖ 46’da oluşturduğu Jülyen takvimi, 12 ay sistemini oluşturdu. Ancak, bu ayların uzunlukları farklıydı ve daha sonra İmparator Augustus döneminde (MS 8) bazı aylar yeniden düzenlendi. Özellikle, kendi adını taşıyan Ağustos ayının 31 gün olması için bazı değişiklikler yapıldı.
3. Artık Yıl: Her dört yılda bir, Şubat ayına bir gün eklenir (29 gün olur), çünkü 0,24 günlük fazlalık birikerek bir gün oluşturur. Bu, yılın toplam gün sayısını 366 yapar.

Bu takvim düzeni, yıl boyunca mevsimlerin ve astronomik olayların tutarlı bir şekilde gerçekleşmesini sağlar.

Ayların gün sayıları şu şekildedir:

• Ocak: 31 gün
• Şubat: 28 gün (Artık yılda 29 gün)
• Mart: 31 gün
• Nisan: 30 gün
• Mayıs: 31 gün
• Haziran: 30 gün
• Temmuz: 31 gün
• Ağustos: 31 gün
• Eylül: 30 gün
• Ekim: 31 gün
• Kasım: 30 gün
• Aralık: 31 gün

Bu dağılım, yılın 365 gün (artık yıllarda 366 gün) olması için belirlenmiştir.